Türkçesi Çocuk Oyunu Değil olan "Not a Game" belgesel türündeki filmin konusu ve yorumu
Çağımızda oyunları oynayan insanlar mı şiddete yönelir yoksa şiddet eğilimi olan insanlar mı oyun oynar? Yoksa aynı şekilde romantik kitap okuyanlar mı romantik olur, romantik oldukları için mi romantik kitap okurlar? Bu doğrultuda baktığımızda 2020 yapımı "Not a Game" adlı film oyun oynayanların ne tür eğilimleri ve davranışları olduğunu bize göstermeye çalışmaktadır.
Netflix belgeseli: Not a Game
2020 yılında yayınlanan bu film, oyunların, oyun çeşitliliğinin, alanların ve oyuncularının davranışlarının ele alındığı bir film. Not a Game, izleyicileri 1950’li yıllara götürür ve bilgisayarın ilk kullanıldığı yılardan itibaren gelişimine değinir. Birçok kişinin oynadığı birçok oyunu gözler önüne serer. Teknolojinin ilerlemesi ve insan nüfusunun artması ile beraber oyun sayıları ve oyun kültürü artmaya bunun yanı sıra değişmeye başlar. Lakin her pozitif getirinin yanında maalesef negatifleri de vardır.
Negatif olarak söz edebileceğimiz konulardan ilki, küçük yaştaki çocukların gelişimini etkileyen, anne ve babaları telaşlandıran oyunlardır. Her ebeveynin çocuğunun oyun oynamasını kısıtlama konusunda haklı gerekçeleri vardır.
Negatif kategoriye koyabileceğimiz bir diğer durum ise oyuncuların saldırganlaşan tavırlarıdır. Tabi ki çocukların saldırganlıklarını yalnızca bilgisayar oyunlarına bağlamak yanlış olur. Filmde de yansıtıldığı gibi, ailenin sosyoekonomik durumu, siyasi nedenler, aile içi ilişkiler gibi daha sayılabilecek birçok neden çocuk gelişimini oldukça etkilemektedir.
Bu nedenden ötürü Not a Game filmini her bireyin izlemesi gerekir ve oradaki önekleri ele alarak bir çizgi çekmesi herkes için daha iyi olabilir.
